«

   در کتاب های تاریخی، نام قراقویونلوها را «بارانّی»، «بارانلو» و «بارانلی» نیز نوشته اند. نخستین بار، این نام را در کتاب «دیاربکریه» مشاهده می کنیم. پسین ترها مورخان دوره ی صفویه نیز در کتاب های خود، از قراقویونلوها با نام بارانّی یاد کرده اند. به طور یقین و قطع، روشن نیست که چرا این گروه از ترکمانان، به این نام نیز شهرت یافته اند. این که آیا این نام، نام محلی بوده یا نام طایفه و قبیله یی؛ به گونه ی یقینی، هنوز بر کسی آشکار نیست. امروزه، واژه ی  «باران» در شهر ماردین ترکیه، به معنی قوچ است و چون قراقویونلوها، بر سر گورهای خود ، مجسمه ی قوچ را نصب می کردند؛ شاید به همین مناسبت، آن ها را بارانّی نیز گفته اند.

   به نظر پرفسور مینورسکی، «بارانّی» نام یک قبیله نیست؛ بلکه نام ناحیه یی است که بر برخی از سکه های دوره های ایلخانی و جلایری نیز حک شده است. در ناحیه ی موش ترکیه، دو روستا با نام باران، وجود دارد که به نظر پرفسور سومر، شاید یکی از بزرگان قراقویونلو، حاکم آن ناحیه بوده یا در آن محل زاده شده است. به هر حال، به گمان زیاد، باران نام محلی بوده است که این طایفه، به آن ناحیه منسوب اند. بارانلو یا بارانلی یا بارانّی که لقب عامه ی تبریزیان هم هست؛ معنی منسوب به «باران» را میدهد. 

ادامه دارد... .

«چگونگی به قدرت رسیدن قراقویونلوها»

«اصل و نسب  قراقویونلوها»

در مورد اصل و نسب آق قویونلوها،اطلاعات و آگاهی های به نسبت فراوانی وجود دارد؛ اما شوربختانه، در مورد قراقویونلوها و اصل و نسب و ریشه ی آنها، اطلاعات و آگاهی های بسیار اندکی داریم.

  آن چه آشکار و بدیهی است؛ قراقویونلوها، به یکی از بیست و چهار تیره از ترکان غز(اغوز) یا در اصطلاح منابع اسلامی به ترکمانان منسوب اند. تنها یکی از مورخان عثمانی، در قرن پانزدهم میلادی، به نام مولانا شکرالله، نوشته است که این طایفه، یعنی قرا قویونلوها، اولاد شخصی به نام «دنیزخان» هستند. وی اشاره می کند که من این مطلب را از زبان جهانشاه شنیدم. جهانشاه یکی از معروف ترین پادشاهان قراقویونلوهاست.

«پیشینه ی  قاجار و نسبت ایل بهارلو با آن ها»

   ایل قاجار بر اساس برخی از منابع از ترکمانانی بودند که در ترکستان و ماورا النهر به سر می بردند. ایل قاجار در گاه هولاکوخان مغول به داخل ایران کوچک کردند و تا سرحد شام ساکن گردیدند. تیمور پس از اشغال  تمامی خاک ایران، کوشید تا شمار بسیاری از آنان را به موطن اصلی شان بازگرداند ولی عده ی بسیاری از آن ها در آذربایجان در سواحل رود ارس، ماندگار شدند و با ترکمانان آق قویونلو، نسبت خانوادگی پیدا کردند.

   ایل قاجار، در ایجاد دولت صفویه ، نقش موثری داشتند و تا پایان سلطنت آن سلسله نیز جزو هفت طایفه ی قزل باش ، به شمار می رفتند. هفت طایفه ی قزل باش، عبارت بودند از: قاجار، قوانلو، عزالدین لو، شامبیانی، قراموسانلو، داشلو و زیادلو.

   در آغازین روزهای تشکیل دولت صفویه، ایل قاجار به نواحی گرگان کوچانده شدند تا از مرزهای شمال شرقی ایران، پاسداری کنند و از یورش و نفوذ اوزبک ها و ترکمانان یموت ، جلوگیری نمایند.

   در نواحی گرگان، ایل قاجار به دو دسته تقسیم شدند:

   ۱. گروهی در بالادست رودخانه ی گرکان و اترک جای گرفتندو به نام «یوخاری باش» شهرت یافتند. یوخاری باش ها  شش طایفه بودند  بن نام های: دَوَلو، سپانلو، کهنه لو، خزینه دارلو، قیانلو و کرلو.

   ۲. گروه دیگر در فرودست رودخانه ی گرگان و اترک ماندگار شدند و به نام «آشاقه باش» شهرت یافتند. آشاقه باش ها نیز شامل شش گروه دیگر بودند به نام های: اُستاجلو، شاملو، تکلّو، بهارلو،ذوالقدر و افشار.

   در منابع مختلف در مورد گروه های تشکیل دهنده ی آشاقه باش ها و یوخاری باش ها هماهنگی وجود ندارد و اختلاف های زیادی دیده می شود. به طور مثال «خورموجی» در این مورد چنین آورده است:

تاریخ ترکمانان

«چگونگی به قدرت رسیدن قراقویونلوها»

  محقق معروف، پرفسور مینورسکی، می نویسد: «ساده تر این است که بگوییم، وجه تسمیه ی این دو قبیله، بر اساس نژاد احشام آن ها بوده است». نظر مینورسکی، بیشتر قابل قبول به نظر می رسد. با این توضیح که شاید بیشتر گوسفندان قراقویونلوها به رنگ سیاه و بسیاری از گوسفندان آق قویونلوها به رنگ سفید بوده است. . .

ادامه در ادامه مطلب

ایل بهارلو⚡️⚡️⚡️

طوایف و زیر مجموعه ایل بهارلو👇

1-طایفه خرسلو🌹🌹

2-طایفه سلیمانی🌺🌺

3-طایفه حاج تارلو🌸🌸

4-طایفه کاید🌷🌷

5-طایفه تلکه⚜⚜

6-طایفه نظربیگلو✨✨