شعر

علی محمد ترابی ایلدرم:

عاشقین فُرصَتٍه اُولسَه، گُُوندَه یارُ گُورُشَر

عشق اُتُو سُونسَه اگر، بیرجَه دَمینَن تُوتاشَر

قوشی که یُووَسٍه تُومُّش، بال آچَر اُوگان اُولَر

بیر قُلَه تاپسَه گَنَه، یُووَه یٍرٍنَه قُونُشَر

عاشقین قُولُنُو باغلَه، یُولُونَه خنجر اُوتُوُرد؛

دٍشٍنَن خَنجَرٍه دٍشلَر، بُویُو قانَه

بُولَشَر

عشق اُتُو ساکن اُولَن دَی، من اٍزٍم یارَلٍیَم؛

بیر خبر یاردَن اٍشٍدسَم، گَنَه اُتُوم آلٍشَر

عاشقین دیلٍنٍه کس، آغزُنُو گَم وُوُر سُوزُ بُوغ

هامُو اَعضاسُو اُوُلَر دیل، گَنَه عشقدَن سُرُشَر

بیر عجب آیرُو گوزل غم دٍه، گوزل معرکه داد

اُونگا بیر سانجُو دُو که، گاهی آچَر گَه سٍخٍشَر

یالوارَم آللهَ که هجران اَوتُو،

قُوپمیه بیر دامَنیزًه

ایلدرم چالدُو مَنٍه، گُور نه بُو قانُوم قٍجٍشَر 

            علی محمد ترابی

           تیر ماه ۹۵